2013
02
sty
Miasto z historia, architektura i klimatem
Nikaragua, Granada
Przejechano 1801 km
Do Granady dojezdzamy popoludniem i ruszamy na szukanie noclegu, po raz pierwszy w trakcie calej podrozy nie mielismy rezerwacji. Nie okazalo sie to problemem, szybko doszlismy do glownego placu w miescie, w okolicach ktorego jest mnostwo opcji. Dlugo nie szukalismy i okazalo sie, ze szybko znalezlismy przyjemny hostel.
Nie mamy rezerwacji, poniewaz zdecydowalismy sie zmienic plany. Wczesniej planowalismy jeszcze spedzic 2 dni z El Salvadorze i zdobyc wylkan Santa Ana, ale w Nikaragui spodobalo nam sie na tyle, ze postanowilismy zostac dluzej i porzadnie zwiedzic Granade i Leon, zamiast nadrabiac drogi i spedzac ostatnie dni glownie w autobusach. Na Salwador jeszcze kiedys przyjdzie pora :)
Po drodze do Granady mijalismy stadion bejsbollowy, a sprawdzilem tez wczesniej, ze tego wieczora miejscowa druzyna gra u siebie, wiec taksowka pojechalismy pod stadion liczac na ciekawe doswiadczenie kulturowe.
Ciekawy jest juz sam fakt, ze to baseball jest najpopularniejszym sportem w Nikaragui, a nie pilka nozna jak we wszystkich krajach latynoamerykanskich. Zanim doszlismy do kasy konik probowal nam wcisac bilety, ale nie dalismy sie namowic. W pierwszej kasie okazalo sie, ze sprzadawane sa bilety zwykle, na trybune bez lawek, wiec pani skierowala nas do kasy obok w ktorej sprzedawane byly bilety "premium". Cena biletu: $2, czyli kilkanascie razy taniej niz na mecz MLB w USA. Przy kasie spotykamy amerykanina w koszulce St. Louis Cardinals, ktory z jakiegos powodu regularnie chodzi na mecze w Nikaragui.
Miejsca nie sa nnumerowane, wiec zajmujemy najlepsze mozliwe - na srodku i nisko tuz za bullpenem (czyli miejscem w ktorym odbija sie pilke - za takie miejsca w MLB trzeba zaplacic kilkaset dolarow). Mecz calkiem ciekawy, choc poziom nie powala, atmosfera fajna - bylo troche spiewow, a po zdobytych punktach na trybunach bocznych odpalane sa petardy. Mozna oczywiscie kupic piwo i przekaski. Bardzo fajne doswiadczenie.
Po meczu wracamy do centrum i jestesmy zaskoczeni, ze na glownym placu wczesniej tetniacym zyciem jest pusto. Zatem idziemy spac.
Nastepnego dnia zwiedzamy Granade, ktora robi bardzo pozytywne wrazenie. Mozna kupic przejazdzke bryczka, my jednak decydujemy sie na zwiedzanie pieszo. Widac, ze miasto to ma dluga historie, okolice glownego placu i odchodzacego z niego deptaku bardzo ladne.
Okolo poludnia wyruszamy do miasta, ktore przez wieki konkurowalo w Granada, czyli do polozonego bardziej na polnocy Leon.
--------------------------------------------------------------
Taksowka z centrum na obrzeza miasta pod stadion: $2
Hostel w centrum miasta: $5 za lozko (w pokoju 6 osobowym)
Bilet na mecz baseballa: $2 na trybune premium, $1 na trybune bez lawek (na dole tej trybuny wybuchaja petardy, wiec ostroznie)
Piwo na meczu: $2 
Nie mamy rezerwacji, poniewaz zdecydowalismy sie zmienic plany. Wczesniej planowalismy jeszcze spedzic 2 dni z El Salvadorze i zdobyc wylkan Santa Ana, ale w Nikaragui spodobalo nam sie na tyle, ze postanowilismy zostac dluzej i porzadnie zwiedzic Granade i Leon, zamiast nadrabiac drogi i spedzac ostatnie dni glownie w autobusach. Na Salwador jeszcze kiedys przyjdzie pora :)
Po drodze do Granady mijalismy stadion bejsbollowy, a sprawdzilem tez wczesniej, ze tego wieczora miejscowa druzyna gra u siebie, wiec taksowka pojechalismy pod stadion liczac na ciekawe doswiadczenie kulturowe.
Ciekawy jest juz sam fakt, ze to baseball jest najpopularniejszym sportem w Nikaragui, a nie pilka nozna jak we wszystkich krajach latynoamerykanskich. Zanim doszlismy do kasy konik probowal nam wcisac bilety, ale nie dalismy sie namowic. W pierwszej kasie okazalo sie, ze sprzadawane sa bilety zwykle, na trybune bez lawek, wiec pani skierowala nas do kasy obok w ktorej sprzedawane byly bilety "premium". Cena biletu: $2, czyli kilkanascie razy taniej niz na mecz MLB w USA. Przy kasie spotykamy amerykanina w koszulce St. Louis Cardinals, ktory z jakiegos powodu regularnie chodzi na mecze w Nikaragui.
Miejsca nie sa nnumerowane, wiec zajmujemy najlepsze mozliwe - na srodku i nisko tuz za bullpenem (czyli miejscem w ktorym odbija sie pilke - za takie miejsca w MLB trzeba zaplacic kilkaset dolarow). Mecz calkiem ciekawy, choc poziom nie powala, atmosfera fajna - bylo troche spiewow, a po zdobytych punktach na trybunach bocznych odpalane sa petardy. Mozna oczywiscie kupic piwo i przekaski. Bardzo fajne doswiadczenie.
Po meczu wracamy do centrum i jestesmy zaskoczeni, ze na glownym placu wczesniej tetniacym zyciem jest pusto. Zatem idziemy spac.
Nastepnego dnia zwiedzamy Granade, ktora robi bardzo pozytywne wrazenie. Mozna kupic przejazdzke bryczka, my jednak decydujemy sie na zwiedzanie pieszo. Widac, ze miasto to ma dluga historie, okolice glownego placu i odchodzacego z niego deptaku bardzo ladne.
Okolo poludnia wyruszamy do miasta, ktore przez wieki konkurowalo w Granada, czyli do polozonego bardziej na polnocy Leon.
--------------------------------------------------------------
Taksowka z centrum na obrzeza miasta pod stadion: $2
Hostel w centrum miasta: $5 za lozko (w pokoju 6 osobowym)
Bilet na mecz baseballa: $2 na trybune premium, $1 na trybune bez lawek (na dole tej trybuny wybuchaja petardy, wiec ostroznie)
Piwo na meczu: $2
Zdjęcia (6)
Komentarze (0)
Zasoby: 
34.237 
22.042 
1.100.536 
3.423 
